مالکان Mirai علیه تویوتا شکایت می کنند زیرا هیدروژن رایج ترین عنصر در جهان است اما یافتن آن در زمین بسیار دشوار است.

تویوتا میرای احتمالا احمقانه ترین خودروی موجود در حال حاضر است. به گزارش سی‌بی‌اس نیوز، برخی از افرادی که این خودروها را دارند آنقدر پشیمان هستند که از تویوتا به دلیل فروش خودروهایی که نمی‌توانند استفاده کنند به آنها شکایت می‌کنند. وکیل جیسون اینگبر از طرف مالکان فعلی Mirai شکایتی را تنظیم کرد و دلایل مختلفی را ذکر کرد که چرا آنها مستحق جبران تصمیم خود برای خرید این وسیله نقلیه هستند.

اتکای Mirai به فناوری پیل سوختی به ایستگاه های پر کردن هیدروژن نیاز دارد که عمدتاً در ایالات متحده وجود ندارند. اگر فکر می‌کنید در یک خودروی برقی دچار اضطراب در محدوده حرکت هستید، تصور کنید که از سال 2024 فقط می‌توانید در 54 مکان پراکنده در کالیفرنیا شارژ کنید و نمی‌توانید برای شارژ آهسته اما ثابت به هیچ پریز برقی متصل شوید. این دقیقاً همان وضعیتی است که مالکان Mirai در آن قرار دارند، علیرغم وعده هایی که برای توسعه زیرساخت های سوخت گیری هیدروژنی داده اند. اگرچه از نظر فنی از 20 یا بیشتر ایستگاه اصلی خود در سال 2016 که Mirai برای اولین بار راه اندازی شد، گسترش یافته است، مالکان هنوز نمی توانند کالیفرنیا (یا ونکوور، بریتیش کلمبیا، یا منطقه یک ایستگاه در هاوایی و یک ایستگاه در ساحل شرقی در کبک) را بدون اتمام هیدروژن ترک کنند. برخی از معدود ایستگاه های موجود به درستی کار نمی کنند. از CBS News:

مالکوم بوهم در یک پمپ خراب در دره میل، تنها ایستگاه پر کردن هیدروژن در سراسر شهرستان مارین، منتظر ماند.
او گفت: “من گیر کرده ام. نمی توانم ماشینم را به خانه برانم زیرا در این صورت نمی توانم به پمپ بنزین برگردم.” “من به معنای واقعی کلمه اینجا گیر کرده ام.”

این دادخواست همچنین ادعا می‌کند که نمایندگی‌های تویوتا در مورد قابلیت استفاده Mirai اغراق‌آمیز کرده‌اند. Autopian به جزئیات برخی از ادعاهای خاص در دادخواست می پردازد، مانند این ادعا که Mirai همانقدر محبوب خواهد شد که مشتری پریوس وان خرید می کرد، و وعده اینکه جایگاه های سوخت هیدروژن ظرف یک سال در همه جا وجود خواهد داشت.

نبود زیرساخت برای سوخت خودروهای میرای باعث شد تویوتا عملا آنها را کنار بگذارد. زمانی در سال 2024، می توانید تا 43000 دلار تخفیف MSRP، صفر درصد تامین مالی و 15000 دلار سوخت رایگان دریافت کنید (با فرض اینکه واقعاً بتوانید از آن استفاده کنید). همه این تخفیف‌ها به این معنی است که می‌توانید Mirai را با حداقل 15000 دلار به خانه ببرید و از نظر فنی کم‌هزینه‌ترین خودرو در ایالات متحده باشد. و حتی این قیمت احتمالاً ارزشش را نداشت، با توجه به اینکه بازار کارکرده وجود دارد و با یک پریوس قدیمی تر می توانید به راحتی سوخت گیری کنید و در مکان هایی غیر از کالیفرنیا با هزینه کمتر رانندگی کنید.

این کاهش قیمت خودروهای جدید ارزش مدل های کارکرده را به شدت کاهش داده است. مالکان اکنون نمی توانند آن را بفروشند، زیرا بسیار کمتر از وام آنها است. Autopian از وضعیت دیگری که در شکایت ادعا شده است، می گوید، یک تفنگدار مستقر در کالیفرنیا که یک Mirai 2023 را به قیمت 42358.93 دلار خرید و به او قول داده شد که اگر در جای دیگری مستقر شود می تواند ماشین را پس بدهد. او بعداً به ویرجینیا منتقل شد و تنها 11000 دلار به او پیشنهاد داد و او را با 24000 دلار اعتبار برای ماشینی که دیگر نمی‌توانست از آن استفاده کند، رها کرد. غافلگیری ناخوشایند دیگر نبود ایستگاه های سوخت هیدروژن در ویرجینیا یا هر نقطه ای از ساحل شرقی بود، چیزی که ظاهراً هنگام خرید Mirai از آن آگاه نبود. برای این مشتری هوشمندانه بود که خودش در این مورد تحقیق کند، اما ظاهراً فروشنده نتوانست او را از این موضوع مهم نیز مطلع کند، علیرغم بحث در مورد احتمال مشخص که ممکن است به دلیل خدمت به عنوان یک تفنگدار دریایی، کالیفرنیا را ناگهان ترک کند.

وسایل نقلیه سلول سوختی ایده ای است که زمان آن فرا رسیده و رفته است. هنگامی که تویوتا برای اولین بار Mirai را برای مدل سال 2016 معرفی کرد، زیرساخت شارژ EV در ایالات متحده به طرز غم انگیزی توسعه نیافته بود. تسلا تنها 3608 سوپرشارژر در سرتاسر جهان داشت (این تعداد امروزه بیش از 75000 دستگاه است) و برای خودروهای تولیدکنندگان دیگر در دسترس نبودند. آن‌ها مجبور بودند به مجموعه‌ای از شارژرهای خودکار تکیه کنند، با وعده‌های بیشتری که توسط فولکس واگن در پی دیزل‌گیت تامین می‌شد. در این شرایط، ایده یک منبع انرژی الکتریکی روی برد بسیار جذاب بود، زیرا تمام مزایای یک خودروی الکتریکی را بدون تکیه بر زیرساخت شارژی که در آن زمان غیرقابل اعتماد بود، ارائه می‌کرد. اگر سلول های سوختی به اندازه کافی خوب باشند که ما را به ماه برسانند، مطمئناً می توانند ما را به اینجا بر روی زمین برسانند.

عمر پیل سوختی آپولو با مقدار هیدروژن و اکسیژنی که می‌توانست روی آن حمل شود محدود می‌شد. اگر فکر می‌کنید یافتن یک ایستگاه پرکننده هیدروژن روی زمین دشوار است، سعی کنید به دنبال یکی از این ایستگاه بین اینجا و ماه بگردید. سوخت‌گیری در زمین آسان‌تر است و اکسیژن در هوایی که تنفس می‌کنیم به وفور یافت می‌شود. اما هیدروژن اینطور نیست. به گفته اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، اگرچه هیدروژن رایج ترین عنصر در جهان است، اما واکنش پذیرترین عنصر نیز هست. یافتن و نگهداری به شکل خالص آن آسان نیست زیرا می خواهد با عناصر دیگر ترکیب شود. همچنین، تولید هیدروژن خالص به انرژی بیشتری نسبت به سلول های سوختی نیاز دارد.

با رشد سریع زیرساخت های شارژ وسایل نقلیه الکتریکی و کمبود قابل توجه زیرساخت هیدروژنی، وسایل نقلیه سلول سوختی در دنیای مدرن غیرعملی شده اند. بسیاری از آنها، مانند هوندا کلیریتی، قبلاً متوقف شده اند. به نظر می رسد که ما از نقطه عطف وضعیت “مرغ و تخم مرغ” با خودروهای برقی و ایستگاه های شارژ آنها گذشته ایم، زیرا اکنون هر دوی آنها به اندازه کافی برای عملی بودن وجود دارد، اما احتمالاً آن زمان برای خودروهای سلول سوختی مانند تویوتا میرای هرگز فرا نخواهد رسید.